Askush i përfshirë në luftën në Ukrainë nuk është më i frikshëm se sa çeçeni i fortë Ramzan Kadyrov – të paktën kur bëhet fjalë për mediat sociale.
Teksa duket i turbulluar me fjalët e tij, Kadyrov i bën thirrje presidentit rus që ta përfundojë pushtimin në Ukrainë sa më shpejt të jetë e mundur: “Jepuni luftëtarëve tanë mundësinë ta përdorin të gjithë forcën e mundshme – dhe të pamundur – për ta përfunduar këtë një herë e përgjithmonë.”
Deklarata, e postuar në kanalin Telegram të Kadyrov, është vetëm një nga një seri mesazhesh zanore, videosh dhe tekstesh të shkruara që komandanti çeçen i ka ngarkuar në shërbimin e mesazheve të koduara dhe në media të tjera sociale qyshkur trupat ruse nisën sulmin e tyre të gjithanshëm më 24 shkurt.
Mes polemikave, reflektimeve dhe brohorietjev për komandantët e tij në terren, mendimet e Kadyrov ofrojnë një dritare të rrallë se si një prej protagonistëve kryesorë të konfliktit i ka parë luftimet ndërkohë që trupat ruse zhvillonin një fushatë shkrumb e hi në të gjithë Ukrainën jugore dhe lindore dhe pësuan humbje të mëdha në një përpjekje të bllokuar për të futur nën kontroll Kievin.
Ditari dixhital i kryekomandantit të luftës është plot me bravado tipike për 45-vjeçarin e trashë, i cili ka sunduar me grusht të hekurt për 15 vjet mbi republikën e Kaukazit të Veriut. Dëshmitë e trimërisë aktuale në fushën e betejës, megjithatë, mungojnë: përpjekjet ndonjëherë të ngathta të Kadyrov për ta formësuar narrativën e luftës – veçanërisht në mes të pengesave të hershme të papritura – japin të dhëna se, për të gjitha bisedat luftarake, komandantët e tij të lartë kanë qëndruar kryesisht jashtë vijës së zjarrit.
Njëzet minuta pas mesazhit të tij në orët e para të 4 marsit, ai poston sërish. Me sa duket, gjendja e tij mendore nuk ka kaluar pa u vënë re dhe disa kanë vënë në dyshim nëse regjistrimi ishte i vërtetë.
Ai ankohet se njerëzit nuk e kanë njohur zërin e tij sepse ka të ftohtë dhe dhimbje fyti.
“Jam unë, Ramzan Akhmatovich Kadyrov,” bërtet ai, “shefi, heroi i Rusisë, gjenerali dhe këmbësoria e Putinit. Shpirt luftarak, vullnet i hekurt. Vetëm përpara”, thotë ai.
Ajo që pason është lufta sipas Kadyrov, pasi një nga figurat më të frikshme të Rusisë shikon zhvillimin e luftimeve, fillimisht nga baza e tij e pushtetit në Grozny dhe më vonë – të paktën sipas kanalit të tij Telegram – nga toka në distancë goditëse nga Kievi.
E premte, 25 shkurt: Lufta e Kadyrov fillon me një paradë përpara pallatit të guvernatorit të tij në kryeqytetin çeçen.
Njerëzit e tij mund të jenë gati për t’i luftuar betejat e Putinit, por vetë Kadyrov filloi si një rebel çeçen, pjesë e një kryengritjeje të vitit 1994 të udhëhequr nga babai i tij që u shtyp nga forcat ruse me bombardimin brutal të Groznit.
Në luftën e dytë çeçene të vitit 1999, e cila ndihmoi Putinin ta fitojë presidencën, Kadyrov ndërroi anë dhe luftoi me rusët. Ai u shpërblye në vitin 2007 kur Kremlini e vendosi atë si president të Republikës çeçene në moshën 30-vjeçare.
Dhe kësisoji, një ditë pasi Putini i urdhëroi trupat ruse në Ukrainë, Kadyrov publikon një video të prodhuar me shkathtësi të 12,000 luftëtarëve të armatosur, të veshur me të zeza ose me kamuflazh, të vendosur para tij. Videoja përfshin skena të xhiruara nga një dron që fluturon sipër.
“Unë zyrtarisht deklaroj se luftëtarët çeçenë do ti pushtojnë pikat më të nxehta në Ukrainë,” u thotë Kadyrov trupave të grumbulluara. Duke iu drejtuar forcave të mbrojtjes ukrainase, ai thotë: “Nëse vërtet dëshironi të na takoni atje, ju ftoj me kënaqësi”.
“Akhmat!” thërrt Kadyrov – emrin e babait të tij, i cili u vra në vitin 2004.
“Sila!” – “Forca!” — bërtasin trupat në përgjigje.
Pastaj një thirrje dhe përgjigje e “Allahu Ekber!” - ”Zoti eshte i madh!”
Ushtarët pastaj shkojnë në shtëpi. Parada ishte për shfaqje. Luftëtarët e vërtetë të Kadyrov janë tashmë në Ukrainë, me njësitë çeçene të Gardës Kombëtare Ruse – ose Rosgvardia – të vërejtura tashmë në rrugën që shpie drejt veriut nga Çeçenia më 2 shkurt./ Politico