Tërmeti tragjik në Turqi mund të jetë shkaktuar nga një lloj i ri arme që lëshohet nga orbita dhe depërton deri në 5 km thellë në tokë… një forcë që vjen nga hapësira e jashtme, dhe ju nuk keni mundësi ta shihni ose të mbroheni”.
Ky është një citim fjalë për fjalë nga fjalimi i kreut të Agjencisë Turke të Hapësirës. A mund të jetë kjo e vërtetë? Kreu i Agjencisë Hapësinore Turke (Turkiye Uzay Ajansi) Serdar Husein Yildirim foli për ekzistencën e armëve hapësinore të afta për të shkaktuar tërmete.
Për shkak të tërmeteve të forta të fundit në Turqi dhe Siri, kjo video është bërë jashtëzakonisht e përhapur në rrjet.
Në videon virale, një zyrtar turk raporton se disa satelitë të modelit Warrior janë duke operuar në orbitë, dhe mund të dërgojnë shufra titani deri në dhjetë metra kudo në planet.
Këto shufra pa motorë shtesë, vetëm për shkak të energjisë kinetike, mund të depërtojnë pesë kilometra thellë në Tokë, duke shkaktuar një tërmet me magnitudë 7-8 ballë.
Citimi fjalë për fjalë nga video thotë:
“Shufra metalike. Nuk ka asgjë brenda shufrës, asnjë eksploziv, asgjë, por është një shufër metalike e bërë nga materiali i ngurtë aliazh titani. Ata i vendosin në një satelit. Një sasi të caktuar. Dhe më pas e synojnë dhe e lëshojnë në Tokë.
Është si një kunj, një majë e mprehtë. Sapo bie në tokë, depërton deri në 5 km thellë në tokë. Kjo ndodh shumë shpejt dhe krijon një tërmet me magnitudë 7-8 ballë.”
Në fakt, ideja e krijimit të një arme të tillë kinetike duket shumë e thjeshtë dhe logjike.
Ne hedhim një objekt në formë aerodinamike nga hapësira, ai përshpejtohet në rrugën e tij drejt Tokës dhe për shkak të energjisë kinetike, e godet atë kur përplaset me një objektiv. Shpejtësia e parë kozmike është 7910 metra në sekondë dhe kjo mjafton.
Problemi është se e ashtuquajtura ngrohje aerodinamike dhe fërkimi kundër shtresave të dendura të atmosferës hyjnë në lojë. Ajri rreth planetit tonë funksionon si një lloj mburoje, duke djegur dhe ngadalësuar objektet që mund të bien në planet.
Domethënë, një objekt që bie në Tokë, për të rezistuar përpara se të përplaset me sipërfaqen, duhet të jetë i fortë, sa më i dendur dhe mjaftueshëm i madh. Nga përvoja e informacionit nga orbita e stacioneve hapësinore, ne e dimë se ato copëtohen, digjen dhe mbeturinat që kanë arritur në Tokë, duke rënë, si rregull, nuk shkaktojnë më tepër shkatërrim sesa kur hidhen nga një aeroplan.
Situata me anijet kozmike është e ngjashme. Ata ngadalësohen lehtë në atmosferë dhe bien në tokë pothuajse të paprekura.
Në vitet 1940, u konsiderua opsioni i krijimit të bombave sizmike, të cilat ishin projektuar të binin nga një lartësi e madhe, të përshpejtoheshin në shpejtësinë supersonike dhe të zhyten në tokë për 10-30 metra, duke shpërthyer nën tokë.
Në të njëjtën kohë, në tokë u krijuan valë të fuqishme kompresimi (efekti i një tërmeti artificial), të cilat mund të shkatërronin çdo strukturë. Apoteoza e bombave të tilla ishte T-12 Cloudmaker 20 tonësh, një nga bombat ajrore më të rënda në historinë e njerëzimit. Një bombë e tillë, e përshpejtuar në shpejtësinë supersonike, është e aftë të depërtojë deri në 20-30 metra tokë ose tre deri në tetë metra struktura betoni.
Mitet dhe fjalimi i Serdar Husein Yildirim u hodh poshtë nga vetë Agjencia Turke e Hapësirës.
Fjalët u quajtën “të nxjerra nga konteksti” dhe fjalimi i vitit 2021 nuk lidhej me tërmetin e fundit.
Në Turqi dhe Siri ka ndodhur një tragjedi që ka marrë jetën e dhjetëra mijëra njerëzve. Kuptohet dhimbja e banorëve të vendit që humbën të afërmit dhe miqtë e tyre është tepër e madhe. Por thjesht nuk ka kuptim të përhapësh informacione fiktive, të paverifikuara dhe sinqerisht konspirative. Njerëzimi nuk ka ende teknologjinë për të krijuar tërmete të tilla në shkallë të gjerë siç ndodhi më 6 shkurt 2023. Dhe falë Zotit nuk ka!